Terapia logopedyczna może być przeprowadzana w czterech podstawowych kierunkach, a więc:
• Usuwanie zaburzeń mowy, takich jak jąkania czy seplenienie
• Stymulowanie rozwoju mowy oraz wyrównywanie opóźnień w tym procesie
• Podnoszenie sprawności językowej pacjenta
• Przywracanie zdolności do werbalnego komunikowania się osobom, które ją utraciły.
Na czym polega terapia?
Terapia logopedyczna wykorzystywana jest najczęściej do stymulowania prawidłowego rozwoju zdolności werbalnych oraz korygowania wad wymowy u dziecka, takich jak niewymawiane głoski syczące S, Z, C bądź głoska R.
Do terapii logopedycznej kwalifikują się zaburzenia, które zdążyły już wejść dziecku w nawyk – im wcześniej terapia zostanie podjęta, tym łatwiej będzie te błędne nawyki skorygować. Niemniej jednak terapia i tak wymaga od pacjenta sporo pracy, dlatego bardzo istotna jest rola terapeuty, który w czasie zajęć tworzy odpowiednią atmosferę i zachęca do wykonywania zadań, jak i rodziców, którzy powinni stanowić wsparcie dla dziecka.
Ćwiczenia wykonywane w czasie zajęć
W zależności od natury problemu, z jakim mierzy się pacjent, wykonywane w czasie zajęć ćwiczenia mogą polegać na:
• Zwiększaniu sprawności narządów artykulacyjnych
• Rozwijaniu zdolności oddechowych i fonacyjnych
• Poprawianiu słuchu fonetycznego
• Zwiększaniu zdolności artykulacyjnych oraz rozumienia mowy
Czy zajęcia wystarczą?
Usprawnianie mowy to zadanie dużo bardziej skomplikowane, niż uczestnictwo w zajęciach z terapeutą. Do wypracowania pożądanego efektu konieczne jest również zaangażowanie rodziców, którzy powinni współpracować z logopedą, pomagać dziecku w realizacji postawionych zadań oraz kontrolować jego bieżące postępy. Bez tego nawet najlepsza terapia okaże się bezskuteczna.
Zajęcia proponowane są dla dzieci, które w badaniach przesiewowych wykazują problemy sugerujące koieczość zastosowania terapii.